مسکن

آخرین به روز رسانی: 5/7-2023

شما حق دارید در محیطی امن و آسوده رُشد کنید. اداره خدمات اجتماعی در کمونی که زندگی می کنید مسئولیت مسکن شما را بر عُهده دارد.

وقتی اول به سوئد می آیید اولین کمونی که با آن در تماس قرار می گیرید مسئولیت فراهم کردن یک مسکن موقت برای شما را بر عُهده دارد. در این مسکن فقط چند روز زندگی می کنید. سپس اداره مهاجرت تصمیم می گیرد که شما در کدام کمون زندگی کنید. اگر خویشاوند نزدیک دارید که در سوئد زندگی می کند از امکان زندگی در کمونی که آنها در آن زندگی می کنند برخوردارید.

انواع مختلف سکونت وجود دارد:

  • خانه-HVB (خانه برای مراقبت و سکونت)
  • مسکن حمایتی
  • خانه خانوادگی
  • آپارتمان شخصی
  • خانه-SiS (خانه ویژه برای نوجوانان)

مهم است که اداره خدمات اجتماعی حرف های شما را بشنود و با شما قیم تان در مورد نوع سکونت مناسب برای شما گفتگو کند. اداره خدمات اجتماعی بررسی می کند که کدام نوع سکونت برای شما مناسب ترین است. مبنای قضاوت آنها موارد زیر است:

  • نیازهای شما
  • سن و سال تان
  • رُشدونمو شما
  • شرایط فردی شما.

این اداره در قضاوت خود همچنین مسکن های موجود در کمون یا آنهایی که کمون با آنها قرارداد بسته را نیز در نظر می گیرد.

اداره خدمات اجتماعی همچنین مسئولیت دارد که شما:

  • به تحصیل مناسبی مشغول شوید
  • خدمات بهداشتی، درمانی و دندانپزشکی مورد نیاز خود را دریافت کنید
  • حمایت مورد نیاز خود را دریافت کنید، بطور مثال یک فرد رابط یا خانواده رابط
  • در تماس با فامیل تان به شما کمک شود.

کودکان و نوجوانانی که بدون والدین خود به سوئد آمده اند در یک خانه-HVB زندگی می کنند.

شورایعالی رفاه و تأمین اجتماعی یک فیلم با اطلاعات برای شما که در یک خانه-HVB زندگی می کنید، درست کرده است.

در خانه-HVB غذا، یک تختخواب و لباس دریافت می کنید. در این خانه ها در تمام اوقات شبانه روز پرسنل وجود دارد. پرسنل برای کمک و حمایت به شما هستند. شما می توانید در بارۀ مسائل مهم خود با پرسنل صحبت کنید.

شما بایستی در خانه امنیت و آسایش احساس کنید. ممکن است برای شما اتفاقات سختی افتاده باشد. مهم است که پرسنل بتوانند حرف شما را بشنوند و به شما برای کنترل احساسات دشوار کمک کنند. پرسنل همچنین بایستی نیاز شما به حمایت دیگری را نیز تشخیص دهند. بطور مثال ممکن است شما بخاطر مصرف مواد مخدر، بخاطر بد بودن حال تان یا بخاطر داشتن یک نقصان کارکردی به حمایت نیاز داشته باشید.

برای آنکه همه در خانه-HVB احساس امنیت و آسایش کرده و حال شان خوب باشد، مقررات انضباطی وجود دارد. مقررات انضباطی بایستی بهمراه شما که در خانه-HVB زندگی می کنید تنظیم شود. همه افرادی که در خانه-HVB زندگی یا کار می کنند بایستی از مقررات انضباطی اطلاع داشته باشند.

مسکن حمایتی برای افراد 16 تا 20 ساله، ولی در درجه نخست برای جوانان بالای 18 سال است. یک مسکن حمایتی ممکن است یک آپارتمان یا یک اطاق باشد که شما از آشپزخانه و سایر اماکن را با سایر جوانان بطور مشترک استفاده می کنید. در این مسکن مبلمان و وسایل آشپزخانه وجود دارد.

مسکن حمایتی بایستی شما را برای زندگی مسکن خود آماده کند. در مسکن حمایتی نسبت به محل سکونت قبلی خود، مسئولیت بیشتری دارید. منظور آنست که شما خودتان مسئولیت غذا و خانه داری را بر عُهده بگیرید. رئیس واحد مسئولیت دارد در مسکن مقررات انضباطی وجود داشته باشد.

هنوز بایستی در مسکن پرسنل وجود داشته باشد که به شما کمک کند. بطور مثال ممکن است مسائل عملی روزمره وجود داشته باشد، ولی همچنین در بارۀ احساسات و آنچه که برای شما مهم است نیز صحبت کنید. پرسنل بایستی در تمام اوقات شبانه روز در دسترس بوده و وقتی به آنها نیاز دارید به مسکن بیایند.

یک خانه خانوادگی یک خانواده است که شما را به خانه خود می پذیرد. ممکن است خانواده ای باشد که شما از قبل آنها را می شناسید، بطور مثال خویشاوند یا از سایر نزدیکان شما باشد. به آن خانه شبکه ای گفته می شود. همچنین ممکن است خانواده ای باشد که شما از قبل آنها را نمی شناسید.

اداره خدمات اجتماعی در بارۀ همه خانه های خانوادگی تحقیق می کند. منظور از این تحقیقات آنست که اداره خدمات اجتماعی به شیوه های مختلف پی ببرد که آیا آن خانواده برای پذیرش یک کودک یا نوجوان در خانه خود مناسب است یا نه.

در خانه خانوادگی غذا، یک تختخواب و لباس دریافت می کنید. شما بایستی در آنجا احساس امنیت و آسایش کرده و بخشی از خانواده باشید. خانه خانوادگی مسئولیت مدرسه، اوقات فراغت، تندرستی و تماس شما با ادارات دولتی را بر عُهده دارد.

شورایعالی رفاه و تأمین اجتماعی یک فیلم با اطلاعات برای شما که در یک خانه خانوادگی زندگی می کنید، درست کرده است.

اگر اجازه اقامت دریافت کرده، بالای هیجده سال باشید و نشان دهید که می توانید از خود و مسکن تان بخوبی مراقبت کنید ممکن است به شما یک آپارتمان شخصی برای زندگی پیشنهاد شود. ممکن است اینطور باشد که شما یک آپارتمان از کمون قرض می کنید تا یک آپارتمان برای خودتان فراهم کنید یا خودتان مسئولیت آپارتمان را بر عُهده گرفته و قرارداد آن به نام شما نوشته شود. اگر نیاز داشته باشید می توانید به تماس خود با کارمند مسئول خود در اداره خدمات اجتماعی و یک فرد رابط که گاهی اوقات شما را ملاقات کند و ببیند اوضاع چطور است، ادامه بدهید. اغلب نوجوانانی که تنها آمده اند وقتی به سن 21 سالگی تمام می رسند از اداره خدمات اجتماعی ترخیص می شوند.

برای آندسته از نوجوانانی که نمی توانند در یک خانه-HVB زندگی کنند جائی بنام خانه-SiS وجود دارد. این خانه ها توسط یک اداره دولتی بنام شورای انستیتوهای دولت اداره می شوند. در یک خانه-SiS نوجوانانی زندگی می کنند که طبق قانون اِل.و.او (قانون مراقبت از نوجوانان) مراقبت می شوند. اگر اداره امور اجتماعی تشخیص دهد که رفتار شما برای تندرستی و رُشدونمو خودتان ضرر دارد و شما خودتان داوطلبانه برای مراقبت همکاری نکنید ممکن است در خانه-SiS سکونت کنید.

زندگی روزمره در یک خانه-SiS از آموزش درسی، تمرین مهارت های اجتماعی، گفتگوهای گروهی و فردی با بطور مثال روانشناس تشکیل می شود. در این خانه تعداد زیادی پرسنل وجود دارد. این پرسنل برای کمک و حمایت به شما هستند.

در خانه-SiS پرسنل می توانند از اجبار استفاده کنند. مفهوم اجبار بطور مثال آنست که پرسنل:

  • اشیائی که شما نبایستی داشته باشید را از شما می گیرند
  • تصمیم می گیرند که شما در یک بخش دارای درب های بسته بسر ببرید
  • اجازه ندهند شما دیگران را در خانه-SiS ملاقات کنید
  • لباس ها یا ساک های شما را بازبینی می کنند.

پرسنل بایستی قبل از بکار بردن اجبار با شما صحبت کنند. اجبار فقط در موارد مطلقاً ضروری است بایستی بکار برده شود. اگر پرسنل بخواهند در مورد شما اجبار بکار ببرند بایتی علت آنرا برای شما توضیح دهند. از اجبار نبایستی برای مجازات کردن شما بابت چیزی استفاده شود.

اگر موردی در محل سکونت شما بد اجرا می شود

اگر موردی در محل سکونت شما بد اجرا می شود اول با خانه خانوادگی خود یا پرسنل خانه-HVB، خانه-SiS یا مسکن حمایتی صحبت کنید. اگر موثر نبود می توانید با کارمند مسئول امور اجتماعی خود حرف بزنید. اگر در یک خانه-HVB، خانه-SiS یا مسکن حمایتی زندگی می کنید می توانید با رئیس خانه صحبت کنید.

IVO (اداره بازرسی مراقبت و نگهداری) رعایت قوانین توسط خانه های مختلف مراقبت و نگهداری را کنترل می کند. اگر در خانه ای مراقبت و نگهداری می شوید یا در تماس شما با اداره خدمات اجتماعی موردی بخوبی عمل نمی کند به IVO (اداره بازرسی مراقبت و نگهداری) زنگ بزنید.

همچنین می توانید با کارگزار حقوقی دولت (JO) که او نیز کار اداره خدمات اجتماعی و رعایت قوانین توسط خانه های مختلف را کنترل می کند نیز صحبت کنید.

وقتی در یک خانه جا داده مکی شوید بایستی مشخصات جاری تماس با کارمند امور اجتماعی مسئول پروندۀ خود را دریافت کنید. شما همچنین بایستی در مورد چگونگی دسترسی به IVO (اداره بازرسی مراقبت و نگهداری)و حق و حقوق خود در موارد زیر نیز اطلاع حاصل کنید:

  • مشارکت در برنامه ریزی درمان
  • اطلاع حاصل کردن از مطالبی که در مورد شما در پرونده ها نوشته شده است
  • با نماینده هیئت مدیره امور اجتماعی حرف بزنید
  • شکایات و اظهار نظر خود را به گوش هیئت مدیره امور اجتماعی برسانید.

عوض کردن محل سکونت

اگر محل سکونت نیازهای شما را تأمین نکند ممکن است لازم باشد محل سکونت را عوض کنید. بطور مثال اگر در یک خانه احساس امنیت و آسایش نمی کنید، یا راهنمائی های مورد نیاز خود را دریافت نمی کنید. ممکن است اداره امور اجتماعی متوجه شود که لازم است محل سکونت عوض شود. همچنین ممکن است بنظر شما یا قیم تان نیز محل سکونت تان خوب کار نمی کند. یک دلیل دیگر برای تغییر محل سکونت می تواند این باشد که بنظر خانه خانوادگی یا خانه از عُهده انجام مأموریت خود بر نمی آیند.

اگر دارای فرزند هستید

اگر سن شما زیر هیجده سال است و خودتان دارای فرزند هستید مهم است که حمایت مورد نیاز خود را دریافت کنید تا بتوانید از فرزند خود به بهترین وجه نگهداری کنید. این حمایت می تواند بطور مثال از طرف قیم تان، فردی در محل سکونت یا کارمند امور اجتماعی تان باشد. حتی اگر خودتان اقدامات کمکی از طرف اداره خدمات اجتماعی دریافت می کنید این شما هستید که مسئولیت مراقبت و نگهداری از فرزند خود را بر عُهده دارید. با فردی که بنظرتان احساس می کنید به بهترین وجه می توانید با او حرف بزنید تماس گرفته و فکر کنید به چه مهارت و دانشی نیاز دارید تا بتوانید برای فرزند خود در سوئد سرپرست خوبی باشید. شاید ایفای نقش والدینی در سوئد در مقایسه با وطن شما متفاوت باشد؟

تا زمانی که زیر هیجده سال هستید مطابق قوانین سوئد کودک محسوب می شوید. یعنی ممکن است لازم باشید یک قیم ویژه انتخاب شود تا مسئولیت امور مالی فرزند شما را بر عُهده بگیرد. اگر کودک پدر/مادر دیگری بالای هیجده سال داشته باشد ممکن است او قیم کودک باشد.