حقوق اطفال

آخرین به روز رسانی 22/3-2023

کنوانسیون سازمان ملل در مورد حقوق اطفال که کنوانسیون اطفال هم نام دارد، در سال ١٩٨٩ تصویب گردید. کنوانسیون کودک شامل حقوقی است که هر طفل که تا ١٨ سال دارد و در یک کشور زندگی میکند و یا در آنجا بودوباش دارد، از آنها باید برخوردار باشد. در کنوانسیون اطفال، اطفال و جوانان، طفل نامیده میشوند.

این حقوق در بندهای مختلف نوشته گردیده که به هرکدام از این بندها یک ماده میگویند. کنوانسیون اطفال شامل ٥٤ ماده است که ٤١ عدد از آنها در مورد حقوق میباشد. بقیه ماده های این کنوانسیون در مورد این است که کشورهای مختلف به چه قسم باید با کنوانسیون اطفال رفتار کنند.

ماده های ٢، ٣، ٦ و ١٢ را بعنوان اصول بنیادی کنوانسیون اطفال مینامند. این ماده ها به شما کمک میکند بقیه ماده های آمده در کنوانسیون را بفهمید. همه بندهای آمده در کنوانسیون اطفال بهم ارتباط دارند.

نماینده‌ی کودکان مقاله های با متن مختصر برای درک آسان تر دوباره نویسی کرده است . مقالات در 10 زمینه طبقه بندی شده اند، بنابراین شما می توانید ببینید آنها در چه مورد هستند.

12. شما حق دارید در همه موضوعاتی که به شما ربط دارد، نظر خودرا اعلام نمایید. افراد کلانسال باید به نظرات شما گوش داده و آنها را مد نظر قرار دهند. وقتی یک اداره دولتی یا محکمه، موضوعی که به شما ربط دارد را بررسی میکند یا در مورد آن فیصله میکند، باید به شما امکان اظهار نظر داده شود.

13. شما حق آزادی بیان دارید. این بمعنای آن است که شما حق جستجو، دریافت و انتشار معلومات و افکار را دارید.

14. شما حق دارید هر قسم میخواهید فکر کرده و نظر بدهید. شما حق دارید از عقاید خود دنباله روی کرده و هر دینی بخواهید داشته باشید. والدین شما، به شما رهنمایی کرده میتوانند لکن هیچوقت بالای فکرهای شما تصمیم گرفته نمیتوانند.

15. شما حق عضو شدن در انجمنهای مختلف وبیرون رفتن از آنها را دارید. شما حق اشتراک گرفتن در جلسات مختلف، تا زمانیکه صلح آمیزباشند را دارید.

7. شما حق دارید یک اسم داشته و شهروند یک کشور باشید. شما همچنین حق دارید تا جایی که امکان دارد بدانید والدین شما چه کسانی هستند و از طرف آنها مورد مراقبت قرار بگیرید.

8. شما حق دارید هویت داشته باشید. مقصد از هویت، داشتن شهروندی یک کشور، اسم شما و رابطه فامیلی میباشد. اگر هویت شما از شما گرفته شده باشد، باید به شما کمک شود تا از باخبر شوید.
17. شما حق دارید بدانید در کشور خودتان یا در جهان چه اتفاقاتی میافتد، بعنوان مثال از طریق روزنامه ها و تلویزیون. معلوماتی که دریافت میکنید باید به شما برای پیشرفت و داشتن یک زندگی سالم کمک کند.

5. پدرومادر شما مسئولیت شما را برعهده دارند. آنها باید به شما در مورد چیزهایی که مطابق کنوانسیون اطفال حق برخورداری از آنها را دارید، مشوره و رهنمود دهند.

9. هیچکس نباید شما را از والدین خود جدا کند، غیراز مواردی که ضروری و بنفع شما باشد. این موضوع بعنوان مثال زمانیکه والدین شما خوب از شما مراقبت نکنند، ممکن است ضروری باشد. شما حق ملاقات با هردو والدین

خود را دارید اگر برای شما بد نباشد.

10. اگر بعداز اینکه از فامیل خود جداشدید، بخواهید بافامیل خود، دوباره یکجا شوید، باید تقاضای کمک کرده بتوانید و تا جایی که امکان دارد در کشوری که بودوباش دارید به شما کمک شود. اگر والدین شما در کشورهای مختلفی بودوباش دارند و شما بخواهید با آنها ملاقات کنید، کشوری که در آن زندگی میکنید باید به شما در این مورد کمک کند.

18. والدین شما بصورت مشترک در مورد تربیت و پیشرفت شما مسئولیت دارند. آنها باید به این فکر کنند که چه چیز برای شما بهتر است. اگر پدرومادر شما ضرورت به حمایت داشته باشند، جامعه باید اقدامات لازم را بعمل آورد تا به آنها حمایت داده شود، مثلا تداوی و کودکستان.

20. اگر شما نتوانید با فامیل خود زندگی کنید، حق دریافت مراقبت و کمک مخصوص دارید. شما حق دارید که از شما به یک قسم خوب مراقبت شود.

21. کشورهایی که اجازه فرزندخواندگی را میدهند، باید اقدامات لازم را بعمل آورند تا فرزندخواندگی به یک قسم صحیح انجام شود و شمایی که به فرزندخواندگی پذیرفته میشوید وضعیت خوبی داشته باشید. کشورها باید این موضوع را مدنظر قراردهند که چه چیز برای شما خوب است.

2. کنوانسیون کودک به شما و همه اطفال دیگر ارزش برابر میدهد. هیچکس نباید شما را مورد تبعیض قراردهد. این به این معناست که هیچکس نباید با شما بدتر از نفر دیگری، رفتار کند. همچنین شما نباید ازخاطر آنچه والدین شما انجام داده یا میدهند، مورد تبعیض یا مجازات قرار بگیرید.

23. شمایی که دارای یک قسم معیوبیت هستید، حق برخورداری از یک زندگی خوب را دارید. شما باید دقیقا مثل دیگران احساس غرور و اعتماد بنفس کنید. شما باید بتوانید فعالانه در جامعه سهم بگیرید. شما حق مراقبت مخصوص و دریافت حمایت اضافه دارید.

30. شمایی که متعلق به یک اقلیت قومی بوده و یا از ساکنان اولیه یک منطقه هستید، حق داشتن لسان، کولتور و دین مشترک درآن گروه قومی را دارید.

3. وقتی افراد کلانسال در مورد اطفال فیصله میکنند باید "بهترین حالت ممکن برای طفل" را در نظر بگیرند. این بمعنای آن است که کلانسالها باید همیشه به این فکر کنند که چه چیز برای شما خوب است و فیصله ای که میگیرند چه رقم بالای شما تاثیر میکند. شما باید پناه و مراقبتی که ضرورت دارید را دریافت کنید. وقتی یک فیصله برای طفلهای زیادی گرفته میشود هم کلانسالها باید به "بهترین حالت ممکن برای طفلها" فکر کنند.

6. شما حق زندگی و پیشرفت را دارید. کشور شما باید همه کوشش خودرا برای این کار انجام دهد.

22. شمایی که بتنهایی یا بهمراه فرد دیگری بعنوان پناهنده به این کشور آمده اید، حق دریافت پناه و کمک را دارید. به شما همچنین باید برای یکجا شدن با فامیلتان کمک شود.

24. شما حق دارید تا حد امکان دارای صحت باشید. اگر مریض شوید، حقدارید تداوی شده و تمرینات بگیرید تا صحتمند شوید. شما همچنین حق دارید از شما در برابر رسم و رسومات معمول که به شما آسیب میزند، محافظت شوید.

25. اگر برای آنکه از شما محافظت یا مراقبت شود، شما را از فامیلتان بگیرند، حق دارید تداوی شما کنترول شود تا همه امور به یک قسم صحیح پیش رود.

26. شما حق برخورداری از امنیت اجتماعی دارید. در صورت ضرورت، باید از طرف جامعه به شما برای داشتن مسکن، غذا و کالا کمک شود.

27. شما حق دارید به قسمی زندگی کنید که به شما امکان پیشرفت فزیکی، روانی، روحی، اخلاقی و اجتماعی داده شود. والدین شما مسئولیت اصلی دراین زمینه را برعهده دارند اما در صورت ضرورت باید از آنها حمایت شود.

39. اگر شما در معرض مراقبت غلط، سوءاستفاده یا آزار قرار گرفته باشید، باید به شما کمک شود تا دوباره حال خوبی داشته باشید. این موضوع همچنان اگر در معرض شکنجه یا دیگر قسم رفتار بیرحمانه، غیرانسانی یا تحقیرآمیز قرارگرفته یا مجازات شده باشید یا در جنگ بوده اید هم، صدق میکند.

11. بدون اجازه از طرف هردو والدین خود، نباید شما را به دیگر کشور برد.

16. شما حق دارید که اززندگی خصوصی شما در برابر دخالت غیرقانونی محافظت شود. این موضوع در خانه یا جایی زندگی میکنید، باید رعایت شود. بعنوان مثال هیچکس اجازه ندارد نامه ها یا دفترچه خاطرات روزانه شما را بخواند. همچنین این موضوع در مورد دیگر موقعیتها که معلومات در مورد شما مورد استفاده قرار میگیرد هم صدق میکند. هیچکس هم اجازه نداردشرف یا آبروی شما را آسیب بزند. قانون باید یک قسم حمایت قوی در برابرهمه این دخالتها از شما بعمل بیاورد.

19. شما حق دارید که در برابر همه اقسام خشونتهای فزیکی، روحی، مراقبت ناصحیح، لت و کوب،آزار یا دیگر قسم سوءاستفاده از شما محافظت شود.

32. از شما باید در مورد اجبار به انجام کارهایی که ممکن است برای شما صدمه بزند، از رفتن شما به مکتب یا پیشرفت به دیگر رقم جلوگیری کند، محافظت شود. از شما نباید از نظر اقتصادی هم سوءاستفاده شود،بعنوان مثالیکنفر دیگر از کار شما پول بدست بیاورد بدون آنکه به خود شما پولی داده شود.

33. کشورها مکلف هستند که از شما در برابر موادمخدر و دیگر مواد دارویی زیان آور محافظت کنند. کشورها باید اقدامات لازم را بعمل آورند تااز شما برای تولید یا فروش موادمخدر سوءاستفاده نشود.

34. شما حق دارید که ازشما در برابر همه اقسام سوء استفاده های جنسی یا آزارهای جنسی محافظت شود. بعنوان مثال باید از شما در مورد سوءاستفاده در فحشاء یا تولید فلمهای جنسی محافظت شود.

35. شما نباید اختتاف شده یا فروخته شوید. کشورشما باید از پیش آمدن این اتفاقهاجلوگیری کند.

36. شما حق دارید از شما دربرابر همه اقسام سوءاستفاده که به شما صدمه بزند، محافظت شود.

37. شما نباید در معرض شکنجه یا دیگر رفتار بیرحمانه قرار بگیرید. شما همچنین نباید به مجازات اعدام یا حبس ابد محکوم شوید. اگر شما دستگیر شده، قیدشده یا برخلاف میل خود زندانی شوید، باید این اقدامات بعنوان آخرین راه حل و برای کوتاهترین زمان ممکن باشد. با شما باید در تمام مدت با احترام رفتار شود و شما حق دارید که با افراد کلانسال یکجا نگهداشته نشوید. شما حق دارید با فامیل خود در زمانی که در زندان هستید در تماس باشید و دوسیه شما باید بسرعت بررسی شود. حقوق شما در کنوانسیون اطفال حتی در زمانی که برخلاف میل خود قید شده باشید هم معتبر است.

38. اگر زیر ١٥ سال سن دارید، باید از شما در برابر سهم گرفتن در جنگ، محافظت شود. اگر در جنگ درگیر شده اید بایدحفاظت و تداوی مورد ضرورت خود را دریافت کنید.

40. اگر مظنون به ارتکاب جرمی هستید یا معلوم شود که جرمی مرتکب شده اید، باید با شمابا احترام و بقسم انسانی رفتار شود. اداره های دولتی و سازمانهایی که در طول بررسی دوسیه خود با آنها در تماس قرار میگیرید، باید مناسب سن شما باشند. شما حق دارید از طرف یکنفر که قوانین و حقوق میداند، کمک دریافت کنید. دوسیه شما باید در اسرع وقت بررسی شود. هیچکس اجازه ندارد شما را مجبور کند که چیزهایی که میدانید را تعریف کرده یا به کاری که نکرده اید اعتراف کنید.

28. شما حق تعلیم دارید. شما حق دارید به مکتب ابتدائیه رایگان بروید.

29. در مکتب شما باید از همه رقم پیشرفت کرده و برای داشتن یک زندگی مسئولانه در یک جامعه آزاد، آماده شوید. همچنان شما باید احترام به آزادیها و حقوق بشر، پدرومادر خود، کولتور خود و دیگران و طبیعت را یاد بگیرید.

31. شما حق اوقات فراغت، بازی و استراحت را دارید. شما حق اشتراک گرفتن در فعالیتهای فرهنگی و هنری را دارید.

1. کنوانسیون اطفال برای شمایی معتبر است که زیر ١٨ سال سن دارید. در کنوانسیون اطفال هم به طفلها و هم نوجوانان، "طفل" گفته میشود.

4. همه کشورها باید همه کوشش خودرا بکار گیرند تا حقوق یادشده در کنوانسیون اطفال، مراعات شود. این به معنای آن است که آنها باید کوشش کنند تا آنچه در کنوانسیون اطفال آمده دنبال شود.

41. اگر قوانین و مقررات در کشور شما، حقوقی به شما میدهد که بیشتر و بهتر از چیزهایی است که اینجا در کنوانسیون اطفال آمده، باید قوانین و مقررات کشور رعایت شود.

42. کشور شما مکلفیت دارد تا هم کلانسالها و هم طفلها بدانند کدام موارد در کنوانسیون اطفال آمده است.

کنوانسیون حقوق کودک درسویدن

کنوانسیون حقوق کودک درسویدن حیثیت قانون را دارد. این که کنوانسیون حقوق کودک قانون است به این مفهوم است که همه اداره ها و محکمه ها باید حقوق کودکان را رعایت کنند. این کنوانسیون امکانات و مکلفیت های را برای اداره های عدلی و تصمیم گیرنده، فراهم می سازد:

  • که ازحقوق شرح داده شده در کنوانسیون کودک درکار خود استفاده کنند.
  • این که کودکان را در تصامیم که به خود شان ارتباط می گیرد، سهیم بسازند.
  • که درارزیابی و بررسی بالای آنچه که برای کودک بهتراست تمرکز کنند.

کنوانسیون حقوق کودک همانند قوانین دیگردرسویدن مانند قانون خدمات احتماعی، قانون آموزش و قانون والدین، اعتبار دارد.

با قرار دادن کنوانسیون حقوق کودکان به عنوان یک قانون، این موضوع واضح می گردد کودکان افراد مستقل اند که از خود دارای حقوق می باشند. به این معنی که به کودکان نباید به عنوان ملکیت والدین یا سرپرست های شان نگاه کرد، بلکه آنها افراد مستقل اند که از خود دارای حقوق می باشند.

دولت همچنین باید اطمینان حاصل کند که هم کودکان و هم کلانسالان بدانند که کودکان از چه حقوقی برخوردار هستند.