کشور رفاه

در یک جامعه رفاهی، باید به همه مردم کمک شود. ما می توانیم این کار را به روش های مختلف انجام دهیم. یک راه این است که ما با هم مصارف چیزهایی را که هرکس به آنها نیاز دارند پرداخت کنیم. این کار را با پرداخت مالیات انجام می دهیم. هرکسی که در این کشور بود و باش می کند باید به دولت مالیات بپردازد. حتی شرکت ها هم مالیات و مصارف را به دولت پرداخت می کنند. در مقایسه با بسیاری از کشورهای دیگر، ما در سویدن مالیات بالایی داریم زیرا ما تصمیم گرفته ایم که دولت مصارف مکتب ها، مراقبت های صحی و چیزهای دیگر را پرداخت کند.

• در مکتب بدون پرداخت پول از معلم تعلیم می بینید. حقوق معلمان از طریق مالیات پرداخت می شود.
• وقتی مریض می شوید، در یک مرکز صحی یا شفاخانه تحت مراقبت قرار می گیرید. مصارف مراقبت های صحی از طریق مالیات پرداخت می شود.
• اگر سرکی خراب شده و نیاز به تعمیر داشته باشد، تعمیر سرک با مالیات پرداخت می شود.

بسیاری از چیزهای دیگری وجود دارند که از طریق مالیات پرداخت می شود، مانند:

• مراقبت از سالمندان
• مراقبت از اطفال
• خدمات اجتماعی
• عدلیه
• پناهنده گیری
• کولتور

کشورهای دیگر انتخاب کرده اند که رفاه را به گونه ای دیگر سازماندهی کنند. در بسیاری از آن کشورها، شما به اندازه سویدن به دولت مالیات پرداخت نمی کنید. در آنجا می توانید مقدار بیشتری از پول عایدی خود را نگه دارید. اما برای مثال در آن کشورها خدمات صحی و درمانی همیشه رایگان نیستند. شاید شما باید سالها پول پس انداز کنید تا بتوانید اجازه دهید فرزندانتان به مکتب بروند و در صورت بیماری بایستی مصارف زیادی را برای مراقبت پرداخت کنید. این ممکن است به این معنی باشد که همه افراد بیمار مراقبت های لازم را دریافت نمی کنند.

برای سویدن و برای رفاه سویدن خوب است تا آنجا که ممکن است همه افراد خوش و درصحت کامل باشند. دراینصورت افراد بیشتری می توانند کار کنند و مالیات بپردازند و به امور رفاهی کمک کنند.

یک هدف مهم برای سویدن این است که هر کس در این کشور باید قادر به خواندن، نوشتن و شمردن باشند. به همین دلیل مکتب برای همه کودکان در سویدن رایگان است، و همه کودکان حق دارند به مکتب بروند. حتی این طور است که همه کودکان در سویدن باید ده سال به مکتب بروند. مکتب برای همه افراد بین ۶ تا ۱۶ سال اجباری است. تحصیلات در مدارس عالی و پوهنتنی نیز رایگان است.

در یک کشور رفاهی، دولت مسئولیت شما را هنگام سالمند شدن بر عهده می گیرد. دولت قسمتی از کل مالیات پرداخت شده را برای بودن پول در هنگامی شما دیگر کار نمیکنید پس انداز می کند. در آن وقت دولت هر ماه به شما پول می پردازد. آن پول را تقاعد می نامند.

اینها چند مثال از نحوه کار کشور رفاه سویدن بود. برای اینکه این چیزها امکان داشته باشد، همه افرادی که می توانند این کار را انجام دهند باید کار کنند و مالیات بپردازند. از اینکه ما مالیات می پردازیم، در حمایت و تحقق حقوق بشر برای همه به دولت کمک می کند. منحیث مثال، برای محافظت از داشتن سیستم عدلیه ، صحت و درمان و تحصیلات رایگان از مالیات استفاده می شود.