رشد دموکراسی در سویدن

آزادی مطبوعات، آزادی بیان و آزادی عقیده

همچنان قانون اساسـی دولت درسال ۱۸۰۹ یک سلسلـه حقوق مدنـی و آزادی ها را استحکام بخشید. در میـان سایر چیزها، سـویـدن قانون آزادی مطبوعات و آزدای بیان را قبلاً در سال ۱۷۶۶ تصویب نموده بود، که بیان میداشت هرکسـی میتـواند دیـده گاه، عقیده و احساسـات خـود را بروی صفحه کاغـذ و یا هم ازادانه بیان نمـاید. همچنان قانون اساسی دولت در سال ۱۸۰۹ بیان میداشت که تماـم اتباع جامعـه حق دارند که هر دینی را که میخواهند دنبال نمایند.

مکتب ابتدائیه عمومی

در سال ۱۸۴۲ مکتب ابتدائیه در سویدن معرفی شد. به این معنی بود که تمـام اطفـال باید درمکتب شامل شوند. بسیاری از مردم نوشتن و خواندن را یـاد گرفتنـد. ایـن امــر یـکی از شـرط های مهــم رشـد دمـوکراسـی در سویدن بود.

نهضت های مردمی و آزادی نهاد ها

جـریانـات اجتمـاعـی چون نهضت میـانـه روی در صـرف الکـول، نهضت آزاد کلیسا، نهضـت زنان، نهضت کارگران و احـزاب سیاسـی در اوخـر قرن ۱۹ در سـویـدن نمایان شدند. این جـریـانات برای دموکراسی مهم بود. با تنظیم نمودن گروه ها مردم به سادگی توانستند تغییرات دلخواه خود در جامعه بوجود آورند. نهضت های مشهور چگونگی سازمـان دهی، برگزاری نشست ها و اینکه چه چیز برای ایجاد تغییر لازم است را به مردم یاد داد. سازمان های مختلفـی روی مسـائل متفـاوت کار میکردند. به عنـوان مثـال، نهضت کارگران معرفـی شرایط خـوبتر برای کار و حق رأی دهی بدون در نظر داشت جنسیت و درآمد را در بر داشت.

در سـال ۱۹۰۹، به اکثریت مـردان در سـویـدن حـق رأی دادن داده شد. درسال سـال ۱۹۱۹، به زنان نیز اجـازه داده شـد تا در انتخابات شهرداری رای بدهند. از سال ۱۹۲۱، تمـام جوانان ، مردان و زنان حق رأی دهی در انتخابات عمومی در سویدن را داشتند.