نظام دموکراتیک در سویدن

در سویدن، تصامیم در سه سطـح سیاسی گرفته میشـود. این تصامیـم در سطـح شهرداری ها، در سطـح شورای ناحیه یی یا منطقه یی و در سطـح دولت گرفته میشود. به علت این واقعیت که سـویـدن عضو اتحادیه اروپا میباشـد، تصمیـم گیری های بالاتر از سطح دولت نیز وجـود دارد. اتحادیۀ اروپا شامل ۲۸ کشور میباشد. در تمامی سطوح، سیاستمداران وجود دارند که مـردم برای آنـها در انتخابات سرتاسری رأی داده اند. این سیاستمداران را اعضای کمیسیـون نیز میگویند. این سیاستمداران در کرسی های تصمیم گیرندۀ می نشینـند که برای آن انتخـاب شـده اند، به عنـوان مثـال شورای شهـری، شـورای ناحیـه یی یا منطقـه یی ، پارلمـان (Riksdag) و پارلمان اتحادیه اروپا.

در نـظام دمـوکراسـی، لازمـی است تا برای جلـوگـیری از فسـاد و ســوء استفاده از قدرت تفتیش داخلی وجود داشته باشد. یک راه حل میتواند تقسیم قدرت میان عاملین مختلف قدرت باشد. که بتوانند یکدیگر را به طریقه های مختلف کنترول نمایند. مثال های متعـددی از این کار وجـود دارد. یک مثـال این است که دولت های محلی مستقل اند، که این راهی است برای مقابله با مرکزی شدن قدرت در سویدن و اینکه تصمیم گیرنده فقط ایالت خـواهـد بود. مثـال دیگر این است که قـدرت ایالت در میـان پارلمان که ایجاد کننده قـوانـین بوده و دولت تطبیق کننده قانون میباشد و محـاکم که بر مبنای آن قـوانیـن قضـاوت میـکنند تقسیم گردیده است. همچنان پارلمان وظیفه دارد که دولت را نظارت و بررسی کند. اگر دولت درست عمل نکند، پارلمان حق دارد تا دولت را وادار به کناره گیری نماید. قوانین اساسـی سـویـدن فرصت های را برای شهروندان و رسانه ها ایجـاد مینماید تا در مورد چگونگی رهبری کشور آگاهـی حاصـل کنند. تمام این موارد به سـویـدن کمک میـکند تا از فسـاد و سوء استفاده از صلاحیت و قدرت که در بسیاری از کشور ها یک امر عادی است جلوگیری نماید.

دولت

دولت شـامـل پارلمـان (Riksdag)، خـود دولت، و در حـدود ۳۵۰ نهـاد دولتی، سازمان ها، هیئت ها و مقامات( مقامات دولتی) میباشد. پارلمان (Riksdag) تصمیم میگرید که چی کار در جامعـه صورت گیرد، و دولت این تصامیم را با همکاری دفاتر و مقامات دولتی اجرا و تطبیق میکند.

پارلمان سویدن (Riksdag)

رایکسداگ (Riksdag) پارلمان سویدن است که قوانین را تصویب میکند. این بالاترین مجمع تصمیم گیری در کشور است. پارلمان سویدن متشکل از نماینده گان سیاسی میباشد که از سوی مردم در انتخابات ملی انتخاب شـده اند. قـدرت سیاسـی بیشتر به احـزاب سیاسـی وابستـه است، چـون اعضای پارلمان به حیث نماینده احـزاب سیاسی انتخاب میشوند. پارلمان شامل 349 عضو میباشد که هر چهار سال بعد انتخاب میشوند. مهمترین وظایف پارلمان عبارت اند از:

• تصویب قوانین جدید و لغو قوانین کهنه
• تصویب بودجه دولت ، به عنوان مثال تصویب عواید سالانه ( مالیه و فیس ها) و مصارف
• بررسی کارکرد دولت و مقامات دولتی
• تقرر نخست وزیر کسیکه در دولت سهیم میباشد

دولت سویدن

دولت قدرت اجرایی دارد. به این معنـی که ادارۀ امـور روزمـره دولتی را بعهده دارد. این شامـل ارائه، پیشنهـادات مربوط به بودجه دولت و ارائه رهنمود ها مربوط به چـگونه گی مصـرف بودجه، رهبری قوای نظامـی و بعهده گیری مسئولیت سیاست خارجی همراه با پارلمان میباشد. کارمندان بی شماری که در دفاتر دولتی کار میکنند حکومت را یاری میکنند.

معمـولاً این بزرگترین حزب یا چندین حزب همـکار در پارلمـان است که دولت را ایجاد مینمایند. نخست وزیر انتخاب شده از سوی پارلمان وزرا را انتخاب نموده که مسئول سیاست گذاری و پالیسی های مختلف میباشند. هر وزیر دولت در وزارت فعـالـیت مینمـاید. وزارت ها ادارات مخـتلفـی هستند که مسئولیت عرصه های مختلف را بهعـده دارند. به عنـوان مثال، وزارت معارف با مکاتب وتعلیم و تربیه سر وکار دارد و وزارت فرهنگ در عرصۀ فرهنگ کار میکند.

مقامات دولتی

مقامات دولتـی، مقامات دولت، محاکم و اداری هستنـد. مثـال مقامـات دولتی شامل خدمات عامه کاریابی، ادارۀ بیمه اجتماعی سویـدن و اداره ترانسپورت سویدن میشود. دولت نباید چگونگی اجرای قوانین و اقدامات مقـامـات در مسـائـل مربوط به کار شان را کنترول کند. مقـامـات دولتـی مستقل هستند، اما باید طبـق قـوانین، پالیسـی ها و مقرراتـی که توسط دولت وضع گردیده کار کنند. در بسیاری از کشور های دیگر داشتن قدرت مداخلـه در امـور مقـامـات با صـدور احـکام برای سیاستمداران که وزیر هستند یک امر عادی است. در سـویـدن، این نوع فرصت ها وجود ندارد. قوانین وجود دارد که از آنچه که بنام حکمروایی وزرا یاد میشود جلوگیری مینماید.

قوۀ قضائیه

قوۀ قضائیه معمولاً شامل مقاماتی میشود که مسئول قطعیت و مصونیت قانـون هستنـد. محـاکم بنیـاد قوۀ قضائیـه راتشـکیل میدهنـد. مقـامـات جلـوگیری کننـده از جرم و تحقـیق کننـده مثـل پولیس و مقـامات جبران خساره و حمایت از قربانیان جرم نیز شامل قوۀ قضائیه میگردند.

محاکم سویدن شامل ۸۰ ادارات و هیئت های مختلف میباشد. درسویدن، سه نـوع محـاکم وجـود دارد: محکمـه عمـومی، محکمه اداری و محاکم مخصوص. محاکم میتوانند جریمه وضع کنند یا دعاوی را حل کنند. محاکم عمومی شامل محاکم ابتدائیه ، محکمه استیناف و محکمه عالی. محکمه عمومی امور جنایی، موضوعات فامیلی و مسائل بین شرکت ها و اشخاص را بررسی میکند. محاکم اداری شامل، محاکم اداری، محـاکم استیناف اداری و محاکم عالی اداری میشود. محاکم اداری عمدتاً دعـاوی میـان افـراد و مقـامـات دولتی را حـل مینماید. این میتواند شـامـل مسائل مربوط به مالیه، اتباع خارجی و تابعیت (محاکم مهاجرت) همچنـان دعـاوی با ادارۀ بیمـه اجتماعـی و شهرداری گردد.

محاکم مخصوص دعاوی عرصه های مخصوصـی مثل قانـون کار و مسائـل مربوط به مصرف کنندگان را حل میکند.

رسیدگی به دوسیه افراد توسط محکمۀ بیطرف و مستقل حق همه ساکنین سویدن میباشد. طبق قانـون اساسی سویدن، فعالیت محاکم توسط قانـون پی گیری میشود، اما از جهات دیگر آنها مستقل هستند. نه اعضای پارلمان و نه هم وزرا حق دارند تا در امور محاکم مداخله نمایند.

قطعیت قانون به این معنـی است که همه افراد نزد قانوـن دارای حقوق مسـاوی هستنـد. تا محکمه کسی را محـکوم نکرده باشـد شخص بی گناه است. قطعیت قـانـون یک بخـش عمدۀ دموکراسی بوده و این عبـارت از روابط قانونی میان افراد و دولت میباشد. هدف این است که همه باید از تهدید سایر شهروندان، مقامات دولتی در جامعه در امان باشند، و این که آزادی و حقوق همه باید تضمین شـود. قانـون باید واضح باشد: اینکه چه چیزی مشروع و چه چیزی غیر مشـروع است باید واضح باشد. شخص که مرتکب جرم میشود باید بداند که چی عواقب برای او وجود دارد.

هر آن کس که فکر میکند مقامات، مانند ادارۀ بیمه اجتماعـی یا شهرداری ها، تصمیم نادرست را اتخاذ نموده است میتواند طلب استیناف کند. مقام که تصمیم اتخاذ نمـوده باید راجع به دادن استیناف راهنمایی فراهم کند. معلومات راجع به استیناف دهی معمولاً در ختم مکتوب که در آن حـکم اعلان میگردد فراهم میگردد.

شهرداری ها

تمامی شهروندان سـویـدن در شهرداری ها سکونت دارند. سـویـدن دارای ۲۹۰ شهرداری که هریک با مدیریت مشخص محلـی خودش اداره میشود. شهرداری ها از بسیاری جهات مستقل هستند. شهرداری ها توسط شورای انتخـاب شـده شهــر و هیئـت ها و کمیتـه های که توسـط شورای شهری انتخـــاب میشـونــد اداره میشــود. وظایـف و مســوولیـت هـای شــورای ناحیه یی/منطقه یی و شـهرداری ها در قـانـون شهردارها تعیین گـردیـده است. سه کمـون بزرگ سـویـدن عبارتند از: استکهولم، یوتیبوری و مالمـو است. افـزون بر این کمـونهـایـی با بیش از ۱۰۰۰۰۰ نفر جمعیت وجــود دارد که می توان این کمونهـای نسبتا کوچک را نیز شهر نامید.

شهرداری ها مسئولیت مراقبت از مکاتب، کودکستان ها، کتاب خانه ها را بدوش داشده و برای بزرگسالان مراقبت های خانگی و برای کسانی که به حمایت پولی ضرورت دارند پول فراهم میکند. همچنان باید خدمات آتش نشانی و خدمات پاک کاری شهر را عهـده دار باشند. آن ها باید در رابطه به سرک ها، خانه ها، آب و برق پلان گذاری کنند. شهرداری ها باید برای اجرای کارهای شان پول داشته باشند. شهرداری ها درآمد خود را از مالیات دولتی، فیس ها و کمـک های حـکومت مـرکزی تأمین میـکنند. کسـانیـکه عایـدات دارنـد به شهــرداری که در آن راجستر شـده انـد مالیـه پرداخت میکنند. مقـدار پرداخـت مالیه بستگی دارد به شهـری که سـاکنـین در آن زندگی میکنند و نوع عایدات که دارند.

شورا های ناحیه یی، منطقه یی و نواحی

در سـویـدن حـدود ۲۱ ناحیـه وجـود دارد. درهر ناحیـه چندین شـهرداری وجود دارد. هر ناحیه دارای هئیت اداری ناحیه یی میباشد. دولت در رأس هیئت های اداری ناحیه والی مقرر میکند. هیئت اداری ناحیه یی نماینده دولت در این مناطق میباشد. وظایف اصلی آن همزمان با در نظر داشت وضعیت خـود ایالت بدست آوردن اهدافـی میبـاشد که توسـط پارلمان و دولت وضع گردیده است.

در سویـدن شورا های ناحیه یی وجود دارد ( که برخی از این شورا ها بنام شورا های منطقـه یی نیز یاد میشود). شـورای ناحیـه یی یک نهـاد سیاسی بوده که در برگیرنده تمـام مساحت ناحیـه میبـاشد. شورا هـای ناحیـه یی حق دارند تا مالیه طلب کنند و مسئولیت وظایف مشخص اجتماعی مثل خدمات اولیه صحی را بعهده دارند. همچنان آنها مسئـول امـور فرهنـگی، ترافیک محلی و پلان گذاری منطقه یی میباشند. در حال حاضر در سویدن۲۰ شورای ناحیـه یی و منطقه یی وجـود دارد. این شورا های منطقه یی و ناحیه یی توسط مجلس نمایندگان انتخـاب شـده، اعضای شـورای منطقـه یی و شورا های ناحیه یی رهبری میشوند. به عنوان مثـال میتوان گفت که منطقه واسترا گتالند بطور رسمی شورای ناحیه یی واسترا گتالند است.

اتحادیۀ اروپا

اتحادیه اروپا یک همکاری اقتصادی و سیاسی میان چندین کشور اروپایی میـباشد. اتحادیه اروپا پس از جنگ جهانـی دوم به صفت یـک همـکاری اقتصـادی و سیاسـی میان کشور های فرانسه، بلجیـم، ایتالیا، لوگسامبورگ، هالند و آلمان غربی آن زمان بوجـود آمد. هـدف از این اتحادیه همکاری اقتصـادی و سیاسـی برای جلوگیری از جنگ جهانی دیگر، برقراری صلح و توسعه تجـارت در محـدودۀ اروپا بود. یکی از مفکوره های عمده این بود که کشور های که با هم تجارت دارند بتوانند از لحاظ اقتصادی به یکدیگر وابسته شده و بدین ترتیب از وقوع جنگ جلوگیری شود. میتوان گفت که هر یک از دولت های عضو برای تأثیر گذاری مشترک روی جهان بخشی از قدرت خود را به اتحادیۀ اروپا محول نموده اند.

سـویـدن عضـویت اتحـادیـه اروپا را در سـال ۱۹۹۵ بدست آورد. امـروزه، اتحادیه اورپا ۲۸ کشـور را در بر میـگیرد که آن ها با هـم در بخـش هـای حمل و نقل رایگان اجناس، خدمـات، پایتخت و مردم، حفاظت از محیط زیست، امنیت و دفاع همـکاری دارند. بسـیاری از کشور های عضو دارای پول یکسان بنام یورو بوده که سویدن در این جمع شامل نمی باشد.

اتحادیه اروپا سه نهاد اصلی دارد که مشترکاً قوانین را تصویب مینماینـد: کمیسـون اروپا، پارلمـان اروپـا و شـورای اتحـادیـه اروپا. همـه آن هـا در بروکسـل ، پایتخت بلجیـم، در شهر فرنچ استراسبـورگ موقعیت دارند. و درکشور لوکزامبورگ. این ۲۸ کشـور در سه بخـش مختلف با هم همـکار هستند:

سطح فرا ملیتی

تصامیم که تمام اعضـا باید از آن اطاعت کنند. این شـامـل قـوانین میشود که اتحادیه اروپا آن را باید تصویب کند. قانون اتحادیۀ اروپا بالاتر از قانون هر کشور عضو است. بسـیاری از قوانیـن برای ساده سازی تجارت، سفر و کار در اتحادیۀ اروپا تصویب میشوند . محمکۀ برای تصویب قانـون اتحادیه اورپا وجـود دارد. که این محکمـه بنام محکمۀ اروپا یاد شده و در لوکزامبورگ موقعیت دارد.

سطح بین المللی

همـکاری داوطلبـانه میـان ۲۸ اعضـای این اتحادیـه، بدون تصویب قانـون. زمانیـکه اتحادیه اورپا درمـورد مسـائـل مربـوط به سیاست خارجی یا بخش همکاری نظامی تصمیم میگیرد، این کار در سطـح بین المللی صورت میگیرد.

سطح ملی

هریک از کشورهـای عضو حق دارند تا در امـور داخلـی خـودشـان تصمیم بگیرند. به هر حال تمـام قوانین را که این کشور ها تصویب میکنند باید با قوانین در سطح فرا ملیتی مطابقت داشته باشد.

تقسیم قدرت در بین همه

باوجودیکه قـدرت سیاسـی رسمـی در سطـوح مختلـف تقسیـم میشـود: شهرداری ها، ناحیه ها و سطوح منطقه یی، در سطح دولت های اتحادیه اروپا، بسیاری از قدرت های مرکزی در داخل اجتماع وجود دارند که بالای نظام دموکراتیک تأثیر میگذارند. مارکیت بزرگ رسانه ها و جامعـه مدنی هر دو عاملین و عرصه های مهم جامعۀ دموکراتیک هستند.

شمـار زیادی از رسـانـه ها (اخبار، رادیو، تلویزیـون و انترنت) نسبـت به قدرت دولت بی طرف هستنـد. به این معنی که آنها میتواننـد آزادانه به مردم اطلاع دهـی کنند و سیاستمداران و سایر قدرتـمـندان در جامعـه را نظارت کنند. همچنان رسانه ها رول عمدۀ را در گفتگو های درخشان راجع به مسائل اجتماعی بازی میکنند.

رادیوی سـویـدن (RS) و تلـویـزیـون سویـدن (STV) در ملکیت بنیاد های قرار دارد که مستقل هستند. فعالیت های آنها توسط مالکان خانه که فیس تلویزیون و رادیو را پرداخت میکنند تمویل میشود که بنـام جـواز فعالیت تلـویزیـون یاد میشـود. لذا شبکه هـای مـذکور از طریق اعـلانات یا دولت تمویل نمیگردند بلکه منحیث خدمات عامه ارائه میگردند. هدف آنها کار بی طرفانه و کار بر مبنای دموکراسی است. همچنان بسیاری از چینل های تلویزیونی و رادیـویـی وجـود دارد که از طریق اعـلانات تمویل گردیده و توسط پالیسی سازان پیش برده میشوند مثل شبکۀ TV4.

بازار کار شامل شرکت های شخصی و مصرف کنندگان میـگردد که مشترکاً بالای اقتصاد کشور و بازار کار تأثیر دارند. پیشرفت اقتصـادی یـک سکتور تجارتی بالای عایدات مالیاتی دولت تأثیر دارد.

اصطلاح جامعـه مدنی به بخشی از جامعـه گفته میشود که در آنجا مردم بدون دخالت مستقیم دولت به یکدیگر کمک میکنند. بر خلاف شرکت ها قوۀ متحرک جامعـه مدنـی پول نیست. همچنـان جـامعـۀ مـدنـی را اکثراً سکتور غیر انتفاعی، سکتور داوطلب یا سکتور مدنی میگویند. مثال های از فعالین جامعه مدنی شامل موسسه های خیریه، کلب های ورزشی و احزاب سیاسـی که مستقیمـاً توسـط دولت حمایـه نمیـگردند یا برای کسب پول وجود دارند میباشد.

نهضت های مشهور در سویدن مثل نهضت بازار کار، نهضت محیط زیست و نهضت میـانه روی در صرف الکول مثال های هستنـد که نشـان میدهـد که جامعۀ مدنی به چی اندازه میتواند در جامعـه قدرت داشتـه باشـد که نه دولت و نه بازار کار هیچ یک چنین نیرو را ندارند. جامعۀ مدنی بخش مهمی از جامعۀ دموکراتیک است که در آن مردم میتواننـد به طریقه های مختلف بالای جامعه تأثیر گذاشته و در جامعه مشارکت داشته باشند.

در محدودۀ حقوق دموکراتیک به شمـول آزادی مطبـوعـات، آزادی بیـان و آزادی انجمن ها، فراخوانی دیگری برای مردم وجـود دارد تا در زنـدگی سیاسی سهیم باشند. مردم میتواننـد به طریقه های متفـاوت برای تعقیب مسائل مختلف در سیاست دخیل باشند بطور مثال دخیل بودن در حزب سیاسـی، سازمـان یا انجمن. مردم میتواننـد با رسـانه هـای مختلف تمـاس بگیرند و آنچه از نظر شان مهم است را به رسانه برسانند. شما در تماس با یک روزنامه نگار میتوانید از بردن نام خود خودداری کنید. همچنان مردم میتـواننـد با سیاستمداران در شهرهای که زندگی میـکنند تمـاس گرفتـه و پیشنهادات و نظریات خود را راجع به تصامیم گرفته شده به آنها بگویند.