اداره خدمات اجتماعی چکار می کند؟

آخرین به روز رسانی: 3/7-2023

درباره سوئد - متن دارای مطالبی برای آشنائی با جامعه سوئد.

این متن در مورد اداره خدمات اجتماعی است. اداره خدمات اجتماعی در تمام کمون های سوئد وجود دارد و برای ارائه انواع مختلف کمک و حمایت به مردم کار می کند. این می تواند حمایت مالی از خانواده ها یا حمایت از افراد دارای ناتوانی باشد. شما در مورد چگونگی کار اداره خدمات اجتماعی برای خیر و صلاح کودکان مطالبی خواهید خواند. شما همچنین می توانید در مورد قانون مراقبت از نوجوانان، LVU، نیز مطالبی بخوانید.

جوانی با پدرش در حال گفتگو نزد اداره خدمات اجتماعی.

وظیفه اداره خدمات اجتماعی در درجه اول این است که به والدین کمک و حمایتی را ارائه کند که والدین بتوانند از فرزندشان مراقبت کنند. اگر فکر می کنید در پرورش فرزند خود دشواری دارید خوب است جرئت کرده و برای کسی تعریف کنید. در اینصورت ایجاد تغییر آسانتر است. همچنین اگر اداره خدمات اجتماعی بتواند با والدین همکاری کند و همه به یکدیگر اعتماد کنند، برای آن اداره نیز ارائه کمک صحیح آسانتر می شود.

اداره خدمات اجتماعی برای خیر و صلاح کودکان کار می کند – اطلاعات برای والدین

این متن از بروشور مدیریت امور اجتماعی Socialstyrelsen به نام «اداره خدمات اجتماعی برای خیر و صلاح کودکان کار می کند – اطلاعات برای والدین» گرفته شده است.

بسیاری از خانواده ها از اداره خدمات اجتماعی کمک دریافت می کنند

اداره خدمات اجتماعی در همه کمون های سوئد وجود دارد. در این اداره لیسانسیه های امور اجتماعی دارای دانش و آگاهی ویژه در بارۀ نیازهای کودکان کار می کنند که بایستی اطمینان حاصل کنند که همه کودکان از رشد و نمو امن و آسوده ای برخوردارند. این امر در عمل می تواند حمایت از خانواده هایی باشد که حال یکی از والدین از نظر روحی/روانی بد است یا اعتیاد دارد. اداره خدمات اجتماعی همچنین باید کودکان و والدین در معرض خشونت یا تعرض را نیز محافظت کند.

در درجه اول باید اوضاع خانه بهتر شود

اداره خدمات اجتماعی می تواند با بسیاری شیوه های مختلف کمک کند. روش معمول این است که در مورد بهترین حمایت به توافق رسید. به عنوان مثال خانواده هایی که درگیری های زیادی دارند ممکن است فردی را ملاقات کنند که در کمک به خانواده ها برای حل چنین مشکلاتی مهارت دارد. والدین می توانند در پرورش فرزند خود بصورت فردی یا گروهی حمایت دریافت کنند. کودکان ممکن است از امکان دریافت فرد تماس یا ملاقات با کودکان دیگر در شرایط یکسان برخوردار شوند.

همه می توانند برای حمایت و محفاظت درخواست کنند

اگر فکر می کنید نیاز به حمایت یا حفاظت دارید می توانید خودتان با اداره خدمات اجتماعی تماس بگیرید و وضعیت خود را برای آنها تعریف کنید. هم کودکان و هم والدین می توانند برای دریافت کمک و حمایت با اداره خدمات اجتماعی تماس بگیرند.

برای صحبت با اداره خدمات اجتماعی با دفتر آنها در کمون محل سکونت خود تماس بگیرید. در وب سایت کمون باید شماره تلفن و راه های دیگری برای تماس با آنها وجود داشته باشد.

هر کسی که نگران موضوعی است می تواند به اداره خدمات اجتماعی گزارش دهد

هر فردی که مشکوک شود که ممکن است یک کودک در معرض آسیب باشد می تواند به اداره خدمات اجتماعی گزارش دهد. یک گزارش به این معنا نیست که شما مثلاً از یک پدر یا مادر شکایت می کنید، بلکه نگرانی خود را نسبت به وضعیت کودک گزارش می کنید. اگر کارکنان پیش دبستانی، مدرسه یا خدمات درمانی مشکوک شوند که یک کودک در معرض آسیب است بایستی مطابق قانون به اداره خدمات اجتماعی گزارش دهند.

مستقیما ً به اداره خدمات اجتماعی گزارش کنید. اگر فقط می خواهید در مورد وضعیت کودک سوال بپرسید می توانید این کار را بدون گفتن نام کودک انجام دهید.

بعد از گزارش چه می شود؟

اگر اداره خدمات اجتماعی تشخیص دهد که کودک ممکن است نیاز به حمایت یا محافظت داشته باشد وظیفه دارد که تحقیق کند چه چیزی به خیر و صلاح کودک و خانواده است. به آن تحقیق در مورد وضعیت کودک گفته می شود. در این تحقیقات هم والدین و هم فرزندان مجاز به شرکت و بیان وضعیت از زبان خود هستند. اداره خدمات اجتماعی نیز ممکن است لازم باشد با افراد دیگری که کودک را می شناسند، مانند بستگان و معلمان صحبت کند.

اداره خدمات اجتماعی مجاز است چه مطالبی را تعریف کند؟

هر کسی که با اداره خدمات اجتماعی در تماس قرار می گیرد باید بتواند اعتماد کند که اطلاعات حساس به دیگران منتقل نمی شود. بنابراین اداره خدمات اجتماعی مسئولیت بزرگی در محفاظت از اطلاعات بر عهده دارد که محرمانگی نامیده می شود. والدین معمولاً حق دارند همه چیز را در مورد فرزند خود بدانند. با این حال اداره خدمات اجتماعی نباید چیزی را تعریف کند که بتواند کودک را در معرض خطر جدی قرار دهد. هر چه کودک بزرگتر شود خودش بیشتر تصمیم گیری می کند. بنابراین کودکان بزرگتر ممکن است لازم باشد تأیید کنند چه مواردی به اطلاع والدین برسد.

حمایت از کودکانی که نمی توانند در خانه خود زندگی کنند

اگر زندگی در خانه خود امکان پذیر نباشد ممکن است لازم باشد کودک برای مدتی در جای دیگری زندگی کند. به عنوان مثال ممکن است در یک خانواده دیگر (خانواده سرپرست) یا در خانه های درمانی و مراقبتی (HVB) زندگی کند. در چنین شرایطی والدین حق دریافت حمایت از اداره خدمات اجتماعی را دارند. به عنوان مثال می توانید برای پیشرفت در کار پرورش فرزند خود کمک دریافت کنید. هدف همیشه این است وضعیت تا حد امکان برای کودک خوب شود.

وبسایت Koll på soc – برای کودکان بزرگتر

وبسایت Kollpasoc.se در بارۀ اداره خدمات اجتماعی خطاب به کودکان است. در این وبسایت اطلاعاتی در مورد اداره خدمات اجتماعی و امکانات آنها برای کمک به کودکان و نوجوانان وجود دارد. متون این وبسایت به زبان سوئدی آسان است و بر مبنای پرسش های واقعی کودکان تدوین شده است.

سلام کارین! شورای ملی بهداشت و رفاه Socialstyrelsen چه می کند؟

شورای ملی بهداشت و رفاه اداره دانش و آگاهی سوئد برای درمان و مراقبت است. این بدان معنی است که ما به تدوین و گسترش آمار، مقررات و دانش و آگاهی در زمینه خدمات بهداشتی و درمانی و اداره خدمات اجتماعی می پردازیم. ما به کسانی که در زمینه خدمات بهداشتی و درمانی کار می کنند حمایت و کمک ارائه می کنیم تا همه مردم به درمان و مراقبت مطلوب با شرایط یکسان دسترسی داشته باشند.

چه دلایلی می توانند باعث شوند که یک کودک تحت مراقبت و نگهداری قرار می گیرد و نمی تواند با خانواده اش زندگی کند؟

دلایل متعددی می تواند وجود داشته باشد که کودکان نتوانند در خانه با خانواده خود زندگی کنند. به عنوان مثال یک دلیل ممکن است این باشد که کودک در معرض آسیب است یا در خانه در معرض آسیب قرار دارد زیرا پدر و مادر از مواد مخدر استفاده می کنند یا رفتار خشونت آمیزی دارند. دلیل دیگر ممکن است این باشد که کودک در معرض آسیب رساندن به خود یا دیگران قرار دارد.

چه کسی تصمیم مراقبت و نگهداری از یک کودک را می گیرد؟

اداره خدمات اجتماعی مسئولیت غائی و نهایی کودکانی که در جامعه به کمک نیاز دارند را بر عهده دارد. آنها می توانند اشکال مختلف حمایت و حفاظت را در اختیار کودکانی قرار دهند که به آن نیاز دارند. اداره خدمات اجتماعی در شرایط اضطراری ممکن است تصمیم بگیرد که کودک را تحت مراقبت قرار داده و او را در خانه ای غیر از خود کودک اِسکان دهد. سپس دادگاه تصمیم خواهد گرفت که آیا تصمیم اداره خدمات اجتماعی درست بوده است یا نه.

تحت مراقبت قرار دادن چگونه انجام می شود؟

تحت مراقبت قرار دادن می تواند به روش های مختلف صورت گیرد. در برخی موارد والدین و اداره خدمات اجتماعی توافق دارند که به خیر و صلاح کودک است که برای مدتی در خانه خود زندگی نکند، یعنی کودک در خانه دیگری اِسکان داده می شود. به این اِسکان اختیاری گفته می شود.

اداره خدمات اجتماعی و دادگاه گاهی اوقات می توانند کودک را بر خلاف خواسته والدین یا کودک در خانه دیگری اِسکان دهند. معمولاً به آن اِسکان اجباری گفته می شود. اداره خدمات اجتماعی و دادگاه این کار را به خاطر خیر و صلاح کودک انجام می دهند. آنها تصمیم خود را بر اساس قانون مراقبت از جوانان LVU اتخاذ می کنند.

کودک را می توان در خانواده دیگری یا در خانه ای موسوم به خانه اضطراری یا خانه مراقبتی و درمانی HVB اِسکان داد. این اداره خدمات اجتماعی است که محل سکونت کودک را فراهم می کند. اداره خدمات اجتماعی همچنین وقتی کودک اِسکان داده شود به کودک و والدین کمک و حمایت ارائه می کند.

آیا می توانم انتخاب کنم که کودک نزد چه کسی اِسکان داده شود تا کودک بتواند فرائض دینی خود را انجام دهد یا به زبان خود صحبت کند؟

بله، کودک و والدین یا سرپرست او می توانند درخواست کنند که کودک در کجا اِسکان داده شود. کودک از حق بکار بردن زبان، انجام فرائض دینی و حفظ پیشینه قومی و فرهنگی خود برخوردار است.

وقتی اداره خدمات اجتماعی بخواهد یک کودک را در خانه ای دیگر اِسکان دهد باید بررسی کنند که آیا کودک می تواند نزد بستگان یا دوستان زندگی کند یا نه. مهمترین مسئله خیر و صلاح کودک است. یعنی همیشه نمی توان همه خواسته ها را برآورده کرد.

کودک چه زمانی می تواند مجدداً به خانه برگردد؟

اینکه کودک چه مدتی نیاز به زندگی در خانه ای دیگر را دارد متفاوت است. این مدت می تواند چند روز، چند هفته، چند ماه یا تمامی دوران رشد و نمو کودک باشد.

هدف این است که کودک بایستی هر زمان که ممکن است دوباره به خانواده اش نقل مکان کند. در مدتی که کودک تحت مراقبت است والدین از حق دریافت حمایت و کمک از اداره خدمات اجتماعی برخوردارند.

من مشکوک هستم که همسایه ام فرزندان خود را کتک می زند، چکار بایستی بکنم؟

اگر گمان می کنید که کودک در معرض آسیب قرار دارد باید یک گزارش نگرانی به اداره خدمات اجتماعی ارائه کنید. کودکان بندرت خودشان تعریف می کنند که کتک می خورند یا به شیوه های دیگری آسیب می بینند. بنابراین مهم است که بزرگسالان نزدیک به کودک در صورت احساس نگرانی برای یک کودک، اقدام کنند.

اداره خدمات اجتماعی مسئولیت غائی و نهایی ارائه حمایت و محافظت مورد نیاز کودکان را بر عهده دارند. آنها برای اینکار باید بدانند که آیا کودک به حمایت جامعه نیاز دارد یا نه. یک شیوه برای اینکار از طریق گزارش های نگرانی است.

وقتی اداره خدمات اجتماعی یک گزارش نگرانی دریافت می کند، وضعیت را بررسی می کند تا ببیند آیا کودک به کمک نیاز دارد یا نه. اطلاعات تماس با اداره خدمات اجتماعی در وبسایت کمون شما وجود دارد.

خشونت و جرایم دیگر باید به پلیس نیز گزارش شود.

فرزندم در طول روز در خانه می نشیند. کودک شب ها تا دیر وقت بیدار است و در طول روز می خوابد. چکار کنم؟

پی ببرید که چرا کودک اینکار را می کند. برخی از کودکان به دلیل غمگین یا مضطرب بودن در خانه می مانند. دلیل آن ممکن است این باشد که کودک در مدرسه احساس امنیت نمی کند یا از عدم تندرستی روحی/روانی رنج می برد. این امر می تواند باعث شود کودک به مدرسه نرود. این امر همچنین می تواند بر روی حال کودک و روابط او با دوستان و خانواده نیز تأثیر بگذارد.

سعی کنید در اسرع وقت کمک درخواست کنید. به عنوان مثال می توانید با مدرسه، اداره خدمات اجتماعی یا درمانگاه روانپزشکی کودکان و نوجوانان (BUP) صحبت کنید. گاهی اوقات این واحد ها باید با هم کار کنند تا به کودک حمایت صحیح ارائه شود. بسیاری از کمون ها و نواحی بهداری همچنین حمایت و درمان زود هنگام از طریق تماس موسوم به پذیرش خط اول (första linjen-mottagning) نیز ارائه می دهند. این حمایت ممکن است بصورت گفتگوی مشورتی، تراپی یا در صورت لزوم درمان داروئی باشد.

قانون مراقبت اجباری از نوجوانان (LVU)

اگر یک کودک یا نوجوان زیر ۲۱ سال در معرض خطر شدید آسیب قرار داشته باشد می توان بر اساس قانون مراقبت اجباری از جوانان (LVU) از او مراقبت و نگهداری کرد. LVU قانونی است که برای محافظت از کودکان و جوانان در برابر آسیب تدوین شده است.

اداره خدمات اجتماعی به استناد قانون LVU می تواند کودک یا نوجوان را بر خلاف میل والدین و خود او در یک خانواده سرپرست اِسکان دهد. اداره خدمات اجتماعی در صورتی می تواند این کار را انجام دهد که کودک در خانواده خود وضعیت بدی داشته باشد یا کودک کارهای بد یا صدمه آور به خودش انجام می دهد.