آزادی مذهب

هرکس در سویدن حق دارد به دین خود عمل کند

مسیحیت درتاریخ سویدن جایگاه بسیار خوبی داشته است. در گذشته، تمام سویدنی ها مجبور بودند به یک جماعت مسیحی تعلق داشته باشند. این که افراد به دین دیگری باور داشتند و یا اصلاَ هیچ عقیده و باوری نداشتند، مهم نبود. اولین بار در سال ۱۹۵۱ آزادی مذهب در سویدن به قانون تبدیل شد و امروز آزادی مذهب بخشی از قانون اساسی سویدن است.

آزادی مذهب از جمله این است که:

• هرکس درسویدن حق دارد به دین خود عمل کند. این می تواند به طور مثال عبادت یا هم راه اندازی انجمن های مذهبی باشد.
• هرکسی که نمی خواهد در مورد دین خود صحبت کند، مجبور نیست که این کار را انجام دهد.
• فرزندان مجبور نیستند دین مشابه خانواده خود را انتخاب کنند.
• هرکس حق دارد هر زمان که بخواهد دین را تغییر دهد.
• هرکس حق دارد که عید های مذهبی را جشن بگیرد.
• کارفرمایان باید با کارمندانی که مذهب خود را اجرا میکنند، راحت باشند. این ممکن است به معنای مجاز بودن نماز در ساعت کاری باشد در صورتیکه درکار خللی ایجاد نکند. درمورد پوشیدن نمادهای مذهبی و یا لباس همین موضوع اعتبار دارد.
• هرکس حق دارد که به خاطر انتخاب دین یا انتخاب خود برای نداشتن دین پذیرفته شود.

آیا این حقوق را می توانید در کشور و یا کشور های که قبلاَ در آنجا زندگی کرده اید، شناسایی کنید؟

چه حقوقی درآنجا وجود دارد؟

چه حقوقی در آنجا وجود ندارد؟

مؤسسه ملل متحد از آزادی مذهب محافظت می کند

آزادی مذهب یک حق انسانی است. این دراعلامیه جهانی حقوق بشر مؤسسه ملل متحد آمده است. همچنین در کنوانسیون اروپا و کنوانسیون حقوق کودک نیزنوشته شده است.

تبعیض و آزادی مذهب

دربسیاری ازکشورها آزادی مذهب محدود شده است. در برخی کشورها مردم به دلیل ایمان یا مذهب خود مورد آزار و اذیت، اخراج وقتل قرار می گیرند. درسویدن نیز نقض آزادی مذهب وجود دارد.

درقانون آمده است كه هیچ انسانی به دلیل مذهب یا عقاید دیگرش نباید مورد تبعیض قرار گیرد. برای مثال، یک داکترحق ندارد ار ارائه نمودن مراقبت های صحی به شما دلیل دین تان،انکار ورزد. به عین شکل یک کارفرما اجازه ندازه از دعوت نمودن شما به یک مصاحبۀ استخدامی به این دلیل که شما مانند او دارای عین دین نمی باشید، ابا ورزد.

درسویدن، معمول است که به هیچ خدایی اعتقاد نداشته باشند. این گاهی اوقات باعث می شود افرادی که معتقد هستند، مورد تبعیض قرار بگیرند حتی اگر قوانینی علیه آن وجود داشته باشد.

درقانون اصطلاحات دین و دیگر باورهای عقیدتی به کار برده می شود. دین به طورمثال به معنی هندویزم، یهودیت، مسیحیت و اسلام است. باورهای دیگر شامل بودیسم، بی خدایی و لاادری گری است.